O pasado venres ao
ver un fermoso xesto, en forma de ramo, representando a comunidade dos
Pelouros, pensei nun conto (gústanme tanto os contos que os relaciono coas
vivencias): "A mellor sopa do mundo" porque a vida golpéanos con
duras perdidas pero tamén nos agasalla cunha comunidade que nos apoia e neste
conto os animais, chegan a refuxiarse dunha gran nevarada, son acollidos
con agarimo pola tartaruga e todos achegan algo e entre todos conseguen
esquecer a tormenta de fora, conseguen facer algo novo e marabilloso.
Non hai tarefa
para os Pelouros hoxe soamente gozar do conto e grazas a tod@s os pelouros por estar
aí e ser "comunidade".
No hay comentarios:
Publicar un comentario